زیر سلطه بردن و تغییر قوانین بیس بال
نمودار نشان می دهد ، بر اساس سال ، متوسط ??تعداد اجرا در هر بازی MLB
در اواخر دهه 1960 تعادل بین فشار دادن و ضربه زدن به نفع پارچ ها تغییر یافت. در سال 1968 - بعداً ملقب به "سال پارچ"
- کارل یاسترزمسکی بازیکن بوستون رد ساکس با میانگین فقط 301/0 ، عنوان کمربند قهرمانی لیگ آمریکا را کسب کرد ، کمترین میزان در تاریخ لیگ برتر بیس بال. پارتی دیترویت تایگر ، دنی مک لاین در 31 بازی پیروز شد ، و این تنها کوزه ای است که در 30 بازی در یک فصل از Dizzy Dean در سال 1934 پیروز شده است. باب گیبسون ، پارچ شروع کننده سنت لوئیس کاردینالز با اجازه دادن به ERA فقط 1.12 به یک امتیاز قابل توجه دست یافت.
به دنبال این نمایش های پیچیده ، در دسامبر 1968 کمیته قوانین بازی MLB به کاهش منطقه ضربه از زانوها تا شانه ها تا بالای زانوها تا زیر بغل و پایین آوردن توده پارچ از 15 به 10 اینچ ، با شروع فصل 1969 ، رای داد. در سال 1973 ، لیگ آمریکا که از حضور بسیار کمتری نسبت به لیگ ملی رنج می برد ، با شروع قانون تعیین شده هیتر (DH) درصدد افزایش امتیازات حتی بیشتر بود.
استادیوم های جدید و سطوح مصنوعی
در طول دهه 1960 و 1970 ، با گسترش بیس بال ، فوتبال NFL از محبوبیت بیشتری برخوردار بود و ساخت ورزشگاه های چند منظوره به جای زمین های بیس بال یک منظوره ، برای بسیاری از این شهرها مقرون به صرفه بود. به دلیل مسائل اقتصادی و اقتصادی ، بسیاری از این امکانات دارای سطوح بازی ساخته شده از چمن مصنوعی و همچنین طرح های بیضی شکل استادیوم های طراحی شده برای بازی بیس بال و فوتبال بودند.